Seçilmişlerin Hayat Sınavı

Seçilmişlerin Hayat Sınavı

Bazen hayat, bir öğretmen gibi değil bir cellat gibi görünür.
Dost sandıklarımız maskelerini taktığında, sevgi zannettiklerimiz zehire dönüştüğünde, insan önce yıkılır.
Ama sonra fark eder ki; yıkım, aslında bir mimarinin parçasıdır.
Ruh, kendi ışığını unutmuşken onu yeniden hatırlaması için karanlığa gönderilir.
Ve o karanlıkta, seni yaraladıklarını sandığın eller bile, kaderin ilahi kaleminin tuttuğu bir notadır.
Her acı, bir davettir — sahte olanı bırakıp, içindeki hakikate dönmen için.

Siz; 'seçilmiş olanlar', karşılaştığınız kaosun ardındaki gerçek nedeni anlamanız gerekir, bu basit bir çatışma ya da talihsizlikler serisi değildi. Deneyimlediğiniz şey bir performanstı tek bir amacı olan titizlikle planlanmış bir törendi ... Özünüzü yavaşça alenen ve kalıcı bir şekilde çirkinleştirmek.. onlar, sahtekarlar anıtsal bir hata yaptılar vizyonunuzu ruhsal ayırt etme kapasitenizi hafife aldılar siz sadece hassas bir insan değilsiniz varlığı bile onların kılık değiştirmesini istikrarsızlaştıran yaşayan bir hakikat pusulasısınız. Ama açıklamam gereken en şok edici gerçek sahte endişe ve diplomatik gülümsemelerle maskelenmiş bu örtülü ritüelde bir misafir olmadığınızdır. Siz kurbandınız, amaçları ruhunuzu susturmak kendi akıl sağlığınızdan şüphe etmenizi ve kendilerinin verdiği acı için özür dinlemenizi sağlamaktı. Tek bir elinizi bile kaldırmadan kimliğinizi yok etmek istediler, kamufle edilmiş ruhsal bir saldırıda... ama onlar oynarken siz kırılmak yerine gizli komployu çözmeye başladınız.

Acıyla uyanış:

Sana saldırdılar, çünkü sen zayıf olduğun için değil, özünün birlikte yaşama dedikleri kirli oyunlar için, fazla temiz ve saf olduğu için, manipülasyonun resmi dil ve sadakatin bir zincir olduğu ortamlarda, şeffaflığın onlara kelimeler olmadan karşı koydu... kontrolü sürdürmek için, seni sorun, deli olarak resmetmeleri gerekiyordu. Manevi savaş, nadiren belirgin sembollerle gelir, kendini dostluk olarak gizler ve seni ihanetin buzlu elleriyle kucaklar ve neredeyse işe yaradı... kendinden şüphe etmeye başladın, ancak ön göremedikleri şey, senin ayırt etme yeteneğinin bir hayatta kalma içgüdüsü olduğuydu, ironik olarak acı senin uyanma çağrındı... Onlar senin çöküşünü beklerken, sen ruhsal bir radar oldun, kalıpları değişen gülümsemeleri ve duygusal çarmıha gerilmenle hizalanan müttefikleri gözlemledin, orada kimin olduğunu ve kimin gittiğini unutmadın... Seni bugün tehlikeli yapan şey bu, direnmen değil, uyanmış olman ve senin gibi biri, bir kez uyandığında kontrol edilemez hale gelir.

Ilahi triaj (önceliği olan seçilmiş kişi olmak) :

kurtuluş, reddedilme değildi, yaşadığınız şey sıradan bir dışlanma değildi, ruhsal bir triajdı... Sizi yönlendiren amaç olan ceza gibi hissettiren şey, bir arıtma süreciydi... Bağlantıları kaybetmediniz, hataları kaybettiniz, dışlanmadınız, sadece gerçeğin girebileceği yerlerde yaşamak için serbest bırakıldınız ve bu yüzden sahte olan her şey mümkün olan en acı verici ve kesin şekilde ortadan kaldırılmalıydı.

Gizli düşmanlar ve duygusal hapishane:

İki tür düşman olduğunu anlamanız çok önemlidir; sizi yok etmek isteyenler ve sizi sınırlamak isteyen daha tehlikeli olanlar... ikincisi kucaklaşmalar ve vaatlerle müttefik olarak görünür, ancak her iltifat bir yük taşır ve her şaka bir yarayı gizler. Onların planı fiziksel ölümümüz değil, ruhsal durgunluğunuzdu.. Nefes almaya devam etmenizi, ancak içinizin boş olmasını. kendinizden şüphe etmenizi istediler. Hedef asla bedeniniz değildi, vicdanınız, inancınız, iç pusulanızdı... Sizi gözlemlerler, armağınınızı keşfederler ve nazikçe ışığınızın kontrol edilmesi gerektiğini söylerler... Susmaya, saklanmaya başlarsınız, alçak gönüllü olduğunuzu düşünürsünüz, ancak aslında şekillendiriliyorsunuzdur... Sizi havaya uçurmak istemediler, sessizliğe gömülmeni istediler, ancak ayırt etme yeteneğiniz kurtuluşunuzdu... Bir şeyler yanlış diyen o ses, oyunu görmenizi sağladı, tepki vermek yerine sessiz kaldın ve uzaklaştın, gerçekte kim olduğunu hatırladın ... Şimdi umutsuzluk içindeler, çünkü en çok korktukları şey gerçekleşti , sen hayatta kaldın ve şimdi her şeyi görüyorsun...

Ayırt etme ilahi hayatta kalma silahınız:

Ayırt etme yeteneğiniz, sadece nazik bir sezgi değil, yüksek sesli bir alarm zili, henüz söylenmemiş olanı yakalayan ruhsal bir radardır, paranoyak olduğunuz için değil sizi hiç yarı yolda bırakmadığı için ona güvenmeyi öğrendiniz. Başkaları sizi çok hassas veya şüpheli olarak yargılar, ancak onlar hiçbir zaman sessiz bir sabotajdan veya kucaklaşma kisvesi altında bir ihanetten kurtulmak zorunda kalmadılar, ama siz kaldınız... Sadece zehirli enerjiyi hissetmediniz, izini sürdünüz, kelimelerin tonundaki değişimi ve sessizlikteki ağırlığı hissettiniz, kaçışınız şans değildi gerçek zamanlı ilahi bir indirimdeydi, kanıt beklemediniz.. Ruhunuz yeşil ışık verdiğinde stratejik ve bütün olarak uzaklaştınız.. Mükemmel görünen kılık değiştirmeler düştü, fırsatlar kendilerini parmaklıklar olarak gösterdi ve açık kapılar çoktan adınızı fedakarlık sunağında bulunduruyordu... Size dayatmaya çalıştıkları aşağılanma, sizi yok etmedi, sadece radarınızın doğruluğunu doğruladı.. Seçilmiş olanlar tahmin etmez, bilirler ve anladıkları sizi sessizce yok edemezlerse bunu bir gösteriye dönüştüreceklerdi.. Adınızı bir başlık olarak kullandılar, gerçekleri çarpıttılar ve abartılı hatalar yaptılar, sesinizi bastıracak kadar yüksek bir gürültü yarattılar, plan sizi uyandırıp sessizliğe sürüklemekti, ama sizi aşağılamak için kurdukları sahne takıntıları herkesin görebileceği şekilde ortaya serildiği bir platform haline geldi.. Skandaldan sadece sağ çıkmadınız, içinde gelmiştiniz anlatılarının gürültüye dönüşmesine izin verdiniz, dışarıdakiler bu kalıbı görmeye başladı ve sadece barış isteyen birini yok etme çabalarını sorguladılar, sonunda kusurlarınızı ifşa etmediler, kendi duygusal hastalıklarını ifşa ettiler, onlara yapılan en büyük hakaret bozulmaz gerçeğinizdi

Son dönüşüm su altında nefes almak

Duygusal çöküşünüzü utanç içinde boğulmanızı ve saldırıyı içselleştirmenizi istediler, ama asla hayal etmedikleri şey oldu, batmadınız, su altında nefes almayı öğrendiniz.. Sizi attıkları bulanık sular, sizin eğitim alanınız oldu.. baskı size solungaçlar verdi... kapalı zihinlerle tartışmayı bıraktınız ve saflığınızı kanıtlama ihtiyacından vazgeçtiniz.. hapishaneniz olması gereken utanç, spor salonunuz oldu.. Sizi ezen ortamlar, becerilerinizi geliştirdiğiniz yer oldu... kolay bir hedef olmaktan, saldırıdan önce odağı okuyan ve oyunları çözen sessiz analiste dönüştünüz sizi gömmek istediler ancak toprak yeniden inşanız için verimli hale geldi, bugün kaos yaklaştığında artık paniğe kapılmıyorsunuz analiz ediyorsunuz uçurumdan korkmuyorsunuz çünkü onu ustalıkla kullanmayı öğrendiniz yolculuğunuz kurtuluş için bir kılavuz ve örneğiniz bir işaret fişeği haline geldi üzerine yığılan utanç senin kalkanın oldu ve sen sadece bir kurtulan olarak değil aynı zamanda bir cevap olarak ortaya çıktın... sen ateşte test edilmiş ve kül olarak değil, dövülmüş çelik olarak ortaya çıktın eski oyunları oynamayı reddeden sen, unutma, seni buraya getiren yolculuk ne kadar acı verici olursa olsun senin yüksek benliğine ulaşman içindi, ruhsal bir yolculuktu, şifan oldu ...

Artık biliyorsun; seni yıkanlar, aslında seni yoğuranlardı.
Karanlığın içinden geçerken ışığı dışarıda aramak boşunaydı, çünkü o hep senin içindeydi.
Ruhunun sarsıntıları seni yıkmadı, seni yeniden hizaladı.
Artık korkmuyorsun — çünkü anlam yüklediğin her yara, seni öz benliğine biraz daha yaklaştırdı.
Bir zamanlar acı dediğin şey, şimdi bilgelik dilinde küllerinden yeniden doğmak olarak adlandırılıyor Dr. Aleksi.